Waarom?

Dat vraag ik me dus af.
Waarom wil men zo graag paranormaal zijn of doen sommigen dát ze het zijn.
Is het wel zo fijn om de gave te hebben om maar bij iedereen te kunnen zien en zelfs voelen wat ze mankeren.
Mijn vader had deze gave en kon echt de pijn voelen van de mensen als ze wat mankeerden.
Zelfs als hij langs iemand liep voelde hij de pijn.
Hij werd daar op den duur zo moe van, dat hij zich er definitief voor afgesloten heeft.
Mijn vader zei ook dat hij ook wist wat menstruatiepijn was, omdat hij dat kon voelen bij vrouwen die er veel last van hadden.
Blijkbaar heb ik die gave ook (althans, dat wordt al jaren beweerd) maar blijkbaar sluit ik me daar onbewust voor af.

Dat snap ik ook niet zo goed, in het natuurgebied waar ik dagelijks met mn honden wandel komt ook een vrouw die altijd doet alsof ze van alles ziet en voelt, ook over biologisch ed doet ze heel apart en kleding is ookwel redelijk geitenwollensok, toch voel ik helemaal niets bij haar, terwijl ik normaal een soort van 'herkennen' heb bij mensen als ze openstaan voor de andere kant, ik zeg er ook nooit wat over, kan wel alles wat ze zegt gaan weerleggen maar dat komt ook zo betweterig over en haast niemand in mn omgeving weet van mn deurtje naar de andere kant, mede omdat ik vroeger wel eens niet zo leuk ben benaderd als men het wel wist, dus ik zeg er gewoon niets over eigenlijk. Pas als ze het er zelf over hebben en ik heb het gevoel dat het oprecht is wil ik er wel iets over zeggen.
Pijn/gevaar van anderen voel ik ook en vroeger zag ik het ook, maar kan me er nu redelijk voor afsluiten, alleen als het acuut is en er kennelijk iets mee moet gebeuren dan lijkt het nogwel aan te komen bij me, gelukkig maar want werd er door leeggetrokken. Stukje in mn kracht leren staan, weet niet of ik later dat deurtje weer wat verder openzet of dat ik het zoals nu op een kiertje houd, voor noodgevallen.

Van het weekend had ik het er nog over met een nichtje van me.
ze had hoofdpijn en ik vroeg of ik het weg moest halen.
Joh, kan jij dat dan????
Jazeker, alleen loop ik er niet mee te koop.

Volgens mij is het een modeverschijnsel, paranormaal willen zijn. Ik kom ook vaak van die wannabe-figuren tegen. Je pikt ze er meteen uit, vaak ook aan kledingstijl zoals hier boven zo mooi omschreven door Yara

Juist.
En daarom kijken mensen vreemd op dat bijv. ik de kaarten leg en kan magnetiseren en Reiki Master ben.
Ze zeggen dan: Jij bent helemaal niet zo zweverig!!
Alsof je zweverig moet zijn of aan bepaalde kledingvoorschriften moet voldoen hahahaha.

Helemaal mee eens!! Ik ben zelf nog in de experimentele fase met tarot, verder weet ik erg veel van alternatieve geneeswijzen, oh en wat leuk, ik kan ook magnetiseren! Krijg ook dat zelfde soort reacties. Grappig! Ben ook allesbehalve zweverig hoewel ik nu zweef van de slaap En zie er niet uit als een geitenwollensok

Mensen oordelen nu eenmaal op het uiterlijk...
Dus als je graag geloofwaardig over wil komen als paranormaal begaafd of zo iets, ga je niet in je hells angels outfit op pad ;-)