Dode zeerollen

maire schreef:: Net als de opkomst en ondergang van Atlantis een mysterie blijft, blijven de Dode Zee Rollen even zo mysterieus.
Als grootste ontdekking van de moderne tijd blijven ze gehuld in een zweem van
geheimzinnigheid; bijbels en niet-bijbels; Joodse fragmenten.....een ontdekking in 1947 die de
wereld op zn kop zette.

De Dode Zee-rollen verhalen over het leven van de joden en de eerste christenen tijdens het leven van Jezus.
De eerste rollen werden in 1947 bij toeval gevonden in een grot in Qumran, Jordanië.
De vinder was een jonge bedoeïenherder die een schaap wilde vangen.

Het is niet mogelijk om de meer dan achthonderd handschriften, die door de rollen
vertegenwoordigd worden, na te gaan.
Een selectie uit de teksten die de afgelopen veertig jaar bestudeerd zijn, waaronder het
merendeel van de oude werken waarop de rollen gebaseerd waren en gepubliceerde teksten
van grot 4.
Deze teksten zijn onder te brengen in verschillende categorieën:
Bijbelteksten,
Bijbelcommentaren,
Sektarische teksten,
Pseudo-epigrafische teksten, apocalyptische teksten en mystieke of rituele teksten.

Wat staat er in de rollen?

Grot 1:
Grot 1 werd ontdekt door de Arabische herdersjongen.
Hij haalde er zeven min of meer complete rollen en enkele fragmenten uit:

Jesaja A (1QJes a):
De Jesajarol van het Sint-Markusklooster is een eenvoudige kopie met talrijke correcties boven
de regels en in de kantlijn.
Het is het oudste bekende exemplaar van een compleet Bijbelboek.

Jesaja B ( 1QJes b):
De Jesajarol van de Hebreeuwse Universiteit is niet volledig, maar de tekst ervan komt meer
overeen met de Masoretische tekst dan Jesaja A.
(Masoretische Tekst= Hebreeuwse tekst van de joodse Bijbel (Tenach), deze werd en wordt
ook veel gebruikt als grondtekst voor vertalingen van het Oude Testament in protestantse
Bijbels (en sinds enkele decennia ook voor rooms-katholieke Bijbels)

Andere fragmenten uit grot 1:
Deze grot leverde ook gedeelten van Genesis, Leviticus, Deuteronomium, Rechters, Samuël,
Jesaja, Ezechiël, Psalmen en een aantal niet Bijbelse werken waaronder Henoch, de Uitspraken
van Mozes (voorheen onbekend), Jubileeën, het Boek van Noach, het Testament van Levi,
Tobit en de Wijsheid van Salomo.

Een interessant fragment, Daniël 2:4, (waar de taal van Hebreeuws overgaat op Aramees) is
ook uit deze grot afkomstig, evenals fragmenten van commentaren op de Psalmen, Micha en
Zefanja.

Grot 2:
Grot 2 werd ontdekt en leeggestolen door Bedoeïenen.
Hij werd onderzocht in 1952. Hier werden gedeelten van zo’n honderd handschriften, waaronder
twee van Exodus, een van Leviticus, vier van Numeri, twee of drie van Deuteronomium, een
van resp. Jeremia, Job en de Psalmen, en twee van Ruth, gevonden.

Grot 4:
Grot 4 werd na geplunderd te zijn door Bedoeïenen doorzocht in september 1952, en bleek de
meest productieve grot van allemaal te zijn.
Letterlijk duizenden fragmenten werden gekocht van de Bedoeïenen of ontdekt door
archeologen die het stof op de bodem van de grot uitkamden.

Deze snippers vertegenwoordigen honderden handschriften, waarvan er bijna vierhonderd
geïdentificeerd zijn.
Ze bevatten honderd exemplaren van Bijbelboeken – alle oudtestamentische boeken behalve
Ester.

Een fragment van Samuël uit grot 4 (4QSam b) wordt verondersteld het oudste stukje Bijbels
Hebreeuws te zijn.
Het dateert uit de 3e eeuw v. Chr. (!)
Er zijn ook wat fragmenten van commentaren op de Psalmen, Jesaja en Nahum gevonden.
Men neemt aan dat de collectie van grot 4 de hele breedte van de bibliotheek van Qumran
vertegenwoordigt en gezien de verhoudingen tussen de aantallen gevonden boeken, lijken
Deuteronomium, Jesaja, de Psalmen, de kleine profeten en Jeremia (in die volgorde), hun
favorieten geweest te zijn.
Binnen één fragment dat een stukje van Daniël 7:28 en 8:1 bevat, gaat de taal over van
Aramees naar Hebreeuws.

Gestimuleerd door de winstgevende vondsten bij Qumran, zochten de Bedoeïenen verder en
vonden ten zuidoosten van Bethlehem grotten die gedateerde handschriften en documenten
over de Tweede Joodse Opstand (132-135 n. Chr.) bevatten.
Systematisch onderzoek van deze grotten begon in januari 1952.
De later gedateerde handschriften waren nuttig voor de vaststelling van de ouderdom van de
Dode Zeerollen.
Uit deze grotten kwam nog een rol met de kleine profeten, vanaf de tweede helft van Joël tot
en met Haggaï, die de Masoretische tekst sterk ondersteunt.
Hier werd ook de oudste bekende Semitische papyrus gevonden, een palimpsest, voor de
tweede maal beschreven in het oude Hebreeuwse schrift (daterend uit de 7e/8e eeuw v. Chr.)

Het belang van de Dode Zeerollen voor de tekstkritiek is af te leiden uit de volgende inzichten
van oudtestamentici:

Eerst en vooral voeren de Dode Zeerollen de tekstwetenschapper zo’n duizend jaar verder
terug in de geschiedenis dan eerder ontdekte Hebreeuwse handschriften.
Vóór de ontdekkingen van Qumran dateerden de oudste complete exemplaren van oud
testamentische boeken van ongeveer het begin van de tiende eeuw n. Chr.
Het oudste complete exemplaar van het hele Oude Testament dateerde uit het begin van de
elfde eeuw n. Chr.
De Dode Zeehandschriften geven dus veel oudere bewijzen voor de tekst van het Oude
Testament dan alles wat daarvoor bekend was.

Wanneer je alleen dit gedeelte al leest:

Een fragment van Samuël uit grot 4 (4QSam b) wordt verondersteld het oudste stukje Bijbels Hebreeuws te zijn.
Het dateert uit de 3e eeuw v. Chr. (!)
Er zijn ook wat fragmenten van commentaren op de Psalmen, Jesaja en Nahum gevonden. Men neemt aan dat de collectie van grot 4 de hele breedte van de bibliotheek van Qumran vertegenwoordigt en gezien de verhoudingen tussen de aantallen gevonden boeken, lijken Deuteronomium, Jesaja, de Psalmen, de kleine profeten en Jeremia (in die volgorde) hun favorieten geweest te zijn. Binnen één fragment dat een stukje van Daniël 7:28 en 8:1 bevat, gaat de taal over van Aramees naar Hebreeuws.

Daterend uit de 3e eeuw vóór Chr...!!...."het oudste stukje Bijbels Hebreeuws"........

Waarom blijft dat mysterieuze hier zo omheen hangen vraag ik me dan af.

De gemeenschap van Qumran

Algemeen wordt aangenomen, dat de geschriften die in de grotten gevonden zijn, de
bibliotheek hebben gevormd van een gemeenschap die woonde in Qumran.

De ruïne waar vandaan men een uitzicht heeft op de Dode Zee, werd aanvankelijk
geïdentificeerd als een soort klooster.
De opgravingen hebben duidelijk gemaakt, dat er inderdaad een groep mensen nauw samen
geleefd heeft; zij hechtten veel waarde aan rituele reinheid.

Er zijn opvangbekkens en bassins gevonden, die wijzen op regelmatige wassingen.
Grote zalen met veel resten van eetgerei geven aan dat men gewend was samen te eten.

In de gevonden rollen is sprake van een goed georganiseerde gemeenschap, waar inderdaad de
tafelgemeenschap een belangrijke rol speelde.
Voordat men tot de tafelgemeenschap werd toegelaten, moest aan een groot aantal
voorwaarden voldaan zijn.

Naast een behoorlijke kennis van de regels van de gemeenschap moest het gedrag daar ook
mee in overeenstemming zijn.
Een van de voorwaarden was het opgeven van eigen bezit.
Vanwege deze organisatiestructuur spreekt men wel van een sekte, die uiteindelijk gehoorzaam
was aan één leider, de leraar der gerechtigheid.
Men noemde zichzelf de "kinderen van het licht".

Bron: "Spheres", Google