Mijn persoonlijke ervaring mbt reïncarnatie

Ik zal proberen eerdaags mijn ervaring mbt
reïncarnatie plaatsen hier op het forum.
Vanwege gezondheid en privé omstandigheden
zal ik beetje bij beetje kunnen schrijven hierover.
Het is best wel aangrijpend en emotioneel.
Ik zet het hier neer,maar het wellicht hoort
het ergens anders te staan dan mag het
gerust verplaatst worden door de moderators.

anna rustig aan we lezen het wel beetje bij beetje.
met het onderwerp reïcarnatie zijn vele bezig op de site dus we zijn nieuwgierig naar jou verhaal

Sorry dat ik nog steeds niet mijn
ervaring heb geplaatst.
Het is niet zozeer dat ik het niet durf,
maar vanwege privé en gezondheid omstandigheden

Geeft niets Anna neem je tijd en doe het wanneer jij voelt dat de tijd er voor gekomen is

Anna schreef:

S
Het is niet zozeer dat ik het niet durf,
maar vanwege privé en gezondheid omstandigheden

Sorry hoor Anna, maar overal lees ik dat je niets kan schrijven vanwege privé en gezondheid omstandigheden Ik lees het in bijna ieder bericht wat je onderhand schijft op het forum.
Ieder mens heeft zo zijn/haar eigen "omstandigheden" en het lijkt er wel op dat je op deze manier aandacht wil hebben.
Waarom steeds zo geheimzinnig? Niemand verplicht je om binnen een week iets te schrijven.
Je komt en gaat op het forum en steeds verontschuldig je je achter je prive omstandigheden.

Sorry hoor, word er een beetje kriegel van.

Anna,

Wat is je bedoeling met het aanmaken van deze topic.
Hij is op 17 dec '12 aangemaakt, het is nu 3 feb '13 en hij blijft leeg.

Als de topic in de loop van komende week nog leeg is dan verwijder
ik hem.

Ik zal dadelijk mijn persoonlijke
verhaal / ervaring plaatsen

Ik heb sinds enige tijd mijn zielsverwant terug gevonden.
Zij was destijds mijn oudere broer.
Een paragnost had me 2 jaar geleden tijdens een
cursus hierover verteld. Dit nav een andere ervaring
van mij.Ik heb er niets mee gedaan en liet het rusten.
Helaas is de paragnost inmiddels overleden.

Ik ben als kleine jongen samen met een oudere
broer en zus vanuit Westerbork op transport
gezet naar Terezin / Theresienstadt (Tjechie).
Dit was rond 1942 / 1943.
Bij aankomst in Terezin werden we met veel
geweld uit de trein gezet.

Mijn oudere zus en ik hielden elkaars hand
vast maar omdat zij een meisje / jonge vrouw werd
zij de andere kant op gestuurd. En ik moest
toen de linkerkant op lopen.

Ik ben vervolgens geraakt door een kogel die
links ter hoogte van mijn oor geraakt.
Ik heb hiervan niets gemerkt of gevoeld.
Dan ineens zie ik mijn oudere broer.
Hij zit naast me en houdt met beide handen
mijn hoofd vast om te beschermen.

Dan voel ik opnieuw een dreunend gevoeld bij
mijn linker oor en sterf kort daarna in de armen
van mijn broer.

Ik maak even flinke sprong naar het heden
en beland nu in juli 2012.


Ik leerde op een ander forum iemand kennen
en nadat we paar keer geschreven hadden kreeg
ik een foto toegestuurd. Ik herkende deze
vrouw totaal niet,maar haar blik in de ogen
kwamen me heel erg bekend voor.
Ik voelde een ziels herkenning.

We spraken af om elkaar hier bij mij thuis
te ontmoeten. Het was erg gezellig en op gegeven
moment zaten we te praten over vakanties enz.
Toen ineens noemde ze de stad Praag en vreemd
genoeg raakte ik helemaal overstuur en voelde
een onbeschrijfelijke pijn van binnen.
En ik had totaal geen idee waar dit zo ineens vandaan kwam.

Mijn vriendin (inmiddels geliefde) vertelde dat ze
daar naar toe was geweest en ook een bezoek had
gebracht aan een voormalig concentratiekamp
waarvan ze niet op de naam kon komen.
Even later zaten we op de bank koffie te drinken.

Mijn geliefde zat steeds met haar handen door
mijn haar te strelen en dat voelde erg vertrouwd
en alsof ik het eerder gevoeld had.
Maar er was totaal geen duidelijkheid waardoor of
waarvan ik deze aangerakingen zo kende.

Nadat mijn geliefde helaas weer naar huis ging
en ik de dagen daarna ging mediteren kwamen
langzaam de beelden van toen,daar op het perron,
langzaam terug. En ik heb nu de bevestiging gekregen
dat mijn (huidige) geliefde destijds mijn oudere
broer is geweest..

Een bijzonder verhaal Anna, een heel bijzondere ervaring mbt je vorige leven.

Ik heb eveneens een verleden in een concentratiekamp; in Auswitsch als
Tjechisch verzetstrijdster, uiteindelijk bij "de muur" gefusilleerd.

Door heel veel channel gesprekken samen met Romeo zijn onze vorige levens aan
ons bekend gemaakt, kwamen we in gesprek met de daarvoor nodige energieën en
gingen we steeds verder W.O.II in wat hele heftige en emotionele gesprekken en
gebeurtenissen waren.....heel veel herkenning en heel veel moeten verwerken.

Romeo is verschillende malen met zijn vriendin naar o.a. Auswitsch geweest wat
voor hem heel erg helend werkte maar tevens heel erg confronterend was.

Ik ben er zelf nog nooit geweest helaas.

Ook van jou een heftig verhaal Maire.
Ik heb helaas nog geen gelegenheid (en geld)
om samen met mijn geliefde "terug" te gaan
naar Terezin. Maar wellicht in de (nabije) toekomst