Gebrek aan verdieping

Misschien wat controversieel.

Maar ik bemerk weleens verbaasd hoe veel mensen geen verdieping zoeken in spirituele aangelegenheden.

Neem nu zoiets als reiki. Mijn persoonlijke ervaring is dat reiki zo diep gaat als dat je reiki daartoe uitnodigt. De kracht van reiki neemt toe naarmate je reiki toelaat de verbinding intenser te laten worden.

Maar nee, veel mensen zwiepen van de energetische behandeling naar de andere. Floep, reiki-plus, dolfijn-reiki enz. Het moet alsmaar sterker, groter, beter enz.

Reiki-mega, nu nog krachtiger (niet op gaan zoeken hoor, dat bestaat niet)

Hetzelfde gezwiep zie je van wezen naar wezen waarmee samen wordt gewerkt. Ook daar moet het alsmaar hoger, sterker, beter enz.
Ook daar lijkt vaak geen werkelijk verbinding te worden gemaakt.

In oude culturen, religies en levensovertuigingen, waarvan sommigen nog steeds bestaan, is het niet voor niets dat je gedurende jaren en jaren werd opgeleid. 15-20 jaar waren eerder regel dan uitzondering. Werkelijke verbinding en verdieping aangaan dus.

Voor veel mensen lijkt spiritualiteit verworden te zijn tot een zoveelste 'hebben-hebben-hebben-subcultuur'. Hoe meer verschillende inwijdingen je hebt gebied in zoveel mogelijk verschillende disciplines, hoe beter je bent, lijkt de boodschap te zijn.
Iemand die veel verschillende inwijdingen heeft gehad in verschillende disciplines zal ik echter juist mijden als het gaat om bijvoorbeeld healing o.i.d. want hoe moet die persoon nu in godsnaam werkelijke verbinding hebben aangegaan met de methode waarmee hij verkiest te werken?

Het lijkt ook wel een vlucht voor hetzelf. Een beetje zoals het kopen van spullen kan gaan: je voelt je even beter over jezelf door je nieuwe speeltje, maar dan blijkt al snel dat het niets heeft veranderd, dus hoppa naar het volgende speeltje.

Zolang je zo blijft vluchten, van speeltje naar speeltje, zul je nooit de schoonheid van je ziel leren kennen, noch ervaren hoe sterk je scheppende kracht is, hoe krachtig je hart.

Zonnehoed schreef:: Weet niet of het onderwerp controversieel is, in elk geval is het een mooi onderwerp om te bespreken. Ik zie soms ook op zichzelf fraaie websites met lange lijsten van methodes, technieken die de persoon in kwestie beheerst. Ik raak dan soms een beetje de weg kwijt mbt met wie ik nou echt van doen heb. Komt misschien ook omdat ik niet van dergelijke etalages van verworven zaken hou. Tegelijkertijd merk ik op mijn spirituele pad dat ik behoefte heb te onderzoeken wat bij mij past. Dat betekent in mijn geval mij openstellen voor alternatieven, ze onderzoeken en ervaren. Ik zie dat niet als een gebrek aan verdieping of diepgang, maar als kenmerk van de fase waarin mensen zich bevinden. Pas als je ervaren hebt wat echt bij je past kan in mijn ogen verdere verdieping plaatsvinden. Was dat in de oude culturen niet ook zo, dat overtuigingen aan verandering onderhevig waren door contact met andere culturen? Naar mijn idee is dat toch ook in de kern een natuurlijk proces.

gast schreef:: Er zit natuurlijk ook gewoon handel in. Sommige mensen doen het puur om de €€. En zolang er vraag is, is er ook aanbod. Dus wie weet is er straks ook nog een Reiki mega cursus te volgen voor de liefhebber.

gast schreef:: Het past ook wel een beetje bij de huidige tijd. Mensen zijn niet meer tevreden met weinig. Ze willen steeds meer. 3x per jaar op vakantie. Groter huis, 2e auto. En ondertussen zeuren dat het zo slecht gaat met de economie.
Bij mij kan je nog steeds niet parkeren bij het winkelcentrum op zaterdag.
Bij de plaatselijke supermarkt lijkt het soms vechten om de boodschappen.
Eigenlijks zou je de folders rond kerst eens op een weegschaal moeten leggen van de afgelopen jaren. Dan noemen we het gewicht de gekte-meter. De gekte van de mensen om steeds maar meer en meer !
Je ziet het ook op kinderverjaardagen. De complete Bart Smit wordt leeg gekocht. En de jarige job, wedden dat als je die in het bos neerzet, uren met een takje kan spelen (mits ie nog niet door zijn/haar ouders verpest is, wat helaas steeds meer het geval is).

gast schreef:: @Snowhawk
Ben je van mening dat verbreding een minder goed pad is dan verdieping? Is het niet gewoon een manier om uiteindelijk toch bij de verdieping aan te komen. Ik proef een beetje dat je dit een minder goede weg vind, klopt dat?

snowhawk schreef:: Nee, op zich is er niets tegen verbreding, juist niet, ik heb bijvoorbeeld een behoorlijke algemene kennis. Het gaat me meer om het niet verbinden met een methode. Spirituele grazers: een hapje hier, een hapje daar, vooral in de vorm van junkfood.

Dat niet verbinden komt volgens mij vaak voort uit het op de vlucht zijn voor zichzelf. Zodra je je werkelijk met een healingmethode verbindt, komt onherroepelijk het moment dat je diep van binnen moet gaan kijken. Voor dat moment kan plaatsvinden is zo'n spirituele grazer alweer op weg naar de volgende methode. 'Want dit bracht het me niet' Het moet nu, gelijk, zonder al te veel moeite hoeven doen. Verdikkeme, alweer geen instant-verlichting, nou de methode deugt dus niet.

Verbreding zoeken om je kennis en visie te ontwikkelen is alleen maar goed, lijkt me zo.

gast schreef:: De reden dat ik de vraag stel komt eigenlijk voort uit het feit dat ik me wel eens verdiep in een bepaalde methode en daar niet vind (of deels) wat voor mij een toegevoegde waarde heeft. Dan ga ik dus gewoon weer verder, maar wel met de nunace dat ik dan geen master of weet ik wat achter mijn naam zet. Dat maakt mijn kennis ook heel breed, net als jouw kennis breed is. Voor mij is het dus bepalend of ik er iets mee kan of niet en meestal is het een deelaspect wat ik ergens uit kan pikken.

Grappig is dat jij de link legt tussen verlicht zijn of niet, of naar binnen gaan of niet. Ik bemerk voor mezelf het tegenovegestelde. Ik kom vaak een bepaalde methode juist tegen vanwege mijn persoonlijke verdieping en meestal brengt me dat de antwoorden waar ik via de mij bekende wegen net niet bij kon komen en daardoor weer verder kan uitdiepen kan als het ware. Dan is die methode tijdelijk interessant omdat het een doel dient. Dat doel is dan puur voor mezelf en niet om als methode te te passen.

Ik heb onlangs een serie 'healing with the masters' gevolgd. Dat was echt reuze interessant om te ontdekken hoe verschillende technieken toegepast worden. Daar haal ik dan weer een stukje persoonlijke ervaring uit en uiteindelijk brengt me dat dan weer bij een gemixte toepassing. Er was bijvoorbeeld iemand die blokken in een kampvuur gooide om ballast te verminderen. Ieder blok was een stukje vastzittende energie Nou, ik kon toch best veel blokken in het vuur gooien en voelde me daardoor weer een stukje lichter. Ik verdiep me dus wel eens in methoden vanwege persoonlijk belang. Dit is daarom een andere invalshoek voor 'methode hoppen'

Zonnehoed schreef:: Mooi beschreven Margreet, zo ervaar ik het ook. Het brengt je verder/dieper maar langs een andere weg

gast schreef:: ]Ik heb in zo'n 10 jaar tijd minimaal 8 verschillende cursussen/workshops gevolgd, en ga binnenkort met nog 1 beginnen waar ik meer over wil weten.
Nee, voor mij een stukje verbreding, verrijking van het zoeken naar mijzelf, en alles heeft geholpen een stuk verder te komen, maar niet volledig tot mijzelf. Ja dat moet ik zelf doen, dat weet ik, maar een handvat hiertoe is erg fijn, ik wil graag diep in mijzelf kijken. Het gaf mij in ieder geval veel inzichten waar ik behoefte aan had.
Al die onderwerpen hadden toen mijn interesses. Maar na verloop van tijd kwam er iets anders op mijn pad, om verder te groeien. En ik ga niet stil blijven staan omdat ik zo voor anderen mogelijk overkom als een shopper.

Maar je kan het ook zo stellen: wie weet waren de cursussen niet diepgaand genoeg om dat stuk te bereiken. Ondanks een stuk verbinding die ik er wel bij had, maar die ook weer wegzakte omdat het nog de tijd niet is voor mijzelf schijnbaar om daar echt te komen.

Je zal overal misbruikers hebben, maar de grootste gedeelte van de mensen doet het juist om een stukje meer kennis over iets te krijgen en te groeien. En niet iedereen heeft de behoefte om dan ook volledig naar binnen te keren, want daar is niet iedereen al aan toe, maar ze worden dan al wel een klein stukje geprikkeld om te groeien naar dat stuk toe.

snowhawk schreef:: Ik begrijp jullie ook en op die manier is er niets mis mee. Strikt genomen op een andere manier natuurlijk ook niet. Maar op jullie manier gebruik je dingen om verder te komen. Niet om jezelf een grotere waarde toe te kennen die je eigenlijk van binnen niet voelt. Je gebruikt het om een puzzelstukje op zijn plaats te leggen.

Ik kom in dit wereldje ook veel mensen tegen die haast beginnen met zich voor te stellen a.d.h.v. al hun inwijdingen en behaalde masterschappen. Dan krab ik me wel even op mijn hoofd. 'Ik ben master in dit, in dat, in zus en in zo en ik ga nog voor dit en dat en zus en zo.' Dan vraag ik me wel af: 'Voor wat ben jij op de vlucht? Wat mag in jou niet gekend worden?'
Het lijkt erop en voelt voor mij aan dat in die gevallen die papiertjes dan vooral voor de heb zijn. Zoals die mensen je ook vertellen dat ze een nieuwe huppeldepup auto hebben, de allernieuwste Iphone, enz. Alsof er geen persoon onder zit. Alsof hun identiteit wordt bepaald door wat ze hebben.

Ik merk dat ik het ook lastig vind goed uit te leggen wat ik bedoel. Ik hoop dat ik het iets duidelijker heb gemaakt.

gast schreef:: Het gevoel wat ik bij "deze mensen"(de hoppers) krijgt is er 1 van bij een bepaald groepje willen horen alsof spiritualiteit een elitegebeuren zou zijn..........waar je vooral(!) bij wenst te horen tegenwoordig,
zo lijkt het vanuit een verkeerde "in/uitgang" te zijn ontstaan...
Het heeft iets weg van veiligheid zoeken alsof het gebruikt zou kunnen worden als kogelvrijvest zoiets...

Zonnehoed schreef:: Ik snap denk ik nu beter wat je bedoelt, herken dat ook wel als een soort van trend. Ik ervaar dat als een etalage met moois, waardoor ik eerder afgestoten dan aangetrokken wordt. Het onderzoeken en ervaren is voor mij ook veel meer een intern proces waar je 'rijker' van wordt in spirituele zin. Voor mij persoonlijk doet het afbreuk je op de materiele kant (kijk eens wat ik allemaal heb gedaan) er van te laten voorstaan. Maar ik denk dat dit laatste meer over mijzelf zegt; mijn manier van kijken heeft ook zeker zijn beperkingen! Ik voel me daardoor bijvoorbeeld soms ook wat onvrij om mooie ervaringen te delen, dat is de keerzijde. Maar al doende leert men/leer ik.