Trauma verwerking W.O. II

freya schreef:: Hoi Romeo,
Ik las bij het topic "Voorstellen" dat je bezig bent met verwerking van trauma's uit WOII.
Ik neem aan dat je er op een of andere manier achter bent gekomen dat deze oude trauma's nog steeds in dit leven spelen.
Hoe kun je zeker weten dat het idd om oude trauma's uit een vorig leven gaat en niet om onbewuste herinneringen uit bijv. de kindertijd of van dingen die je ooit gezien/gelezen hebt?

Een volgende vraag is: een mens heeft vele levens, in mijn visie spelen die misschien allemaal tegelijkertijd maar kunnen we dit niet waarnemen vanuit deze dimensie. Zodat e.e.a. geïnterpreteerd wordt als "vorig" of "volgend" leven, omdat we nu eenmaal in een tijd/ruimtekader vastzitten.Ben je het ermee eens dat als een of meerdere trauma's in dit leven worden opgelost, ook die van een "vorig" leven dus, dit meteen invloed heeft op alle levens in welke tijd of ruimte dan ook?

Ik kijk graag naar Through the wormhole en daar acht men het vanuit de quantumfysica steeds meer waarschijnlijk dat er niet alleen parallelle universa bestaan maar ook parallelle levens. Zodat in feite alles in elkaar grijpt maar buiten mijn gezichtsveld van nu. Is het dan geen onbegonnen werk om alle trauma's die we ongetwijfeld zowel binnen als buiten het bekende tijd/ruimtekader hebben opgelopen allemaal op te lossen? Bovendien zijn de meesten ervan mij niet bekend en kan ik alleen werken aan hetgeen mij nu opvalt als mogelijke belemmering om in alle vrijheid te kunnen leven.

Nou ja, zo maar wat gedachten en kan me voorstellen dat je dit niet even snel kunt beantwoorden hoor.

Groetjes,
Freya

romeo schreef:: Hoi Freya ik ben een tijdje niet op de site geweest vandaar mijn late reactie sorry
Ik zet mijn antwoorden voor het gemak onder jouw vraag

Ik neem aan dat je er op een of andere manier achter bent gekomen dat deze oude trauma's nog steeds in dit leven spelen.
Hoe kun je zeker weten dat het idd om oude trauma's uit een vorig leven gaat en niet om onbewuste herinneringen uit bijv. de kindertijd of van dingen die je ooit gezien/gelezen hebt?

Ik heb een paar jaar geleden in een vakantie Auswitz bezocht. Ik had er wel veel over gelezen maar ik was in de buurt dus kon nu het museum bezoeken. Daar werd ik overvallen door een enorme emotie en schuldgevoel wel zo erg dat ik na mijn vakantie hulp heb gezocht bij een medium. Hier kwam uit dat ik een vorig leven in Auswitz heb gehad als Duitser. Inmiddels ben ik zover gegroeid dat ik kan praten met personen uit mijn vorig leven die mij antwoorden kunnen geven op vragen die ik hierover heb. Dit doe ik in uitzonderingsgevallen ook voor anderen maar dan samen met Maíre

Een volgende vraag is: een mens heeft vele levens, in mijn visie spelen die misschien allemaal tegelijkertijd maar kunnen we dit niet waarnemen vanuit deze dimensie. Zodat e.e.a. geïnterpreteerd wordt als "vorig" of "volgend" leven, omdat we nu eenmaal in een tijd/ruimtekader vastzitten.Ben je het ermee eens dat als een of meerdere trauma's in dit leven worden opgelost, ook die van een "vorig" leven dus, dit meteen invloed heeft op alle levens in welke tijd of ruimte dan ook?

In de theorie die ik aanhang heeft een mens niet meerdere levens tegelijk in parallelle werelden, maar één tegelijk. De levens spelen zich af na elkaar. Eigenlijk zijn het niet meerdere levens van een mens. Er is een oneindig bewustzijn dat wil groeien naar het goddelijke. Voor deze groei moeten lessen geleerd worden. Deze lessen kunnen o.a.zijn: levens op aarde , lessen zijn in de vorm van gids of begeleider van een ander of levens op een andere planeet.

Dit huidige leven van mij is dus niet anders dan één van de lessen / ervaringen van mijn oneindig bewustzijn.

Sommige trauma's worden niet opgelost in het betreffende leven of in de periode van rust daarna. Die worden later opgelost. Hier heb je geen invloed op omdat alles gaat volgens een hoger plan.
Ik heb inmiddels wel ervaren dat alle trauma's opgelost moeten zijn om uiteindelijk als opgestegen meester dit leerhuis te kunnen verlaten.
Is dit niet het geval dan volgt toch weer een leven op aarde waarin het trauma opgelost kan worden. Of het gebeurd is niet zeker omdat eenmaal op aarde een mens de vrije keuze heeft.

Ik kijk graag naar `Through the wormhole` en daar acht men het vanuit de quantumfysica steeds meer waarschijnlijk dat er niet alleen parallelle universa bestaan maar ook parallelle levens. Zodat in feite alles in elkaar grijpt maar buiten mijn gezichtsveld van nu. Is het dan geen onbegonnen werk om alle trauma's die we ongetwijfeld zowel binnen als buiten het bekende tijd/ruimtekader hebben opgelopen allemaal op te lossen? Bovendien zijn de meesten ervan mij niet bekend en kan ik alleen werken aan hetgeen mij nu opvalt als mogelijke belemmering om in alle vrijheid te kunnen leven.

Nogmaals ik geloof niet in levens die door een bewustzijn gelijktijdig in verschillende parallelle werelden worden geleefd.
Trauma's zijn ook lessen en horen voor mij bij één bewustzijn. Dat bewustzijn kan de trauma's oplossen in het betreffende leven, in toekomstige levens of uiteindelijk in een leven speciaal om dit trauma op te lossen.

Ik geloof zeker wel in parallelle werelden en krijg als ik ontspan de kans om in een parallelle wereld te kijken. Ik krijg dan ineens een film in mijn hoofd, zie scenes zonder dat ik ze kan plaatsen, het is net alsof je naar een film kijkt maar dan zonder geluid.

Afgelopen week vroeg ik in een sessie samen met Maíre aan onze begeleiders hoeveel parallelle werelden er zich afspeelden in het huis waar wij op dat moment waren.
Als antwoord kregen we op dit moment in totaal 4 waarvan 2 in dezelfde periode als onze wereld en één in de toekomst.
Op mijn vraag wanneer was het antwoord, kregen we dat kunnen niet precies zeggen maar dat zal in de 23ste eeuw zijn.

Ik hoop dat ik je vragen hiermee voldoende heb beantwoord

freya schreef:: Hoi Romeo,
Dank voor de heldere beantwoording van alle vragen.
Ik weet natuurlijk niet zeker of levens nu sequentieel of tegelijkertijd door het Ene Bewustzijn (wat we in feite zijn) worden beleefd. Echter zolang we als zieledelen incarneren binnen tijd/ruimte kan ik me wel voorstellen dat dit ervoor en erna moet zijn.
Het lijkt me een heftige ervaring om in Auschwitz met zo'n enorm schuldgevoel geconfronteerd te worden. Je schrijft dat je contact hebt )gehad?) met de slachtoffers en erover kunt praten. Maar zijn deze intussen dan ook niet gereïncarneerd of zijn er nog "verloren" delen die a.h.w. vastzitten in die horror?
Ik geloof ook dat alles gezien en uitgewerkt wil worden voordat een zielsaspect zich weer kan verenigen met het Ene Bewustzijn en dat dit vanuit deze dimensie de nodige tijd vraagt.
In die zin zie ik elke crisis tijdens dit leven of akelige gebeurtenissen niet alleen als negatief maar ook als een kans, een uitdaging die op m'n weg komt om er echt constructief mee bezig te gaan.

Ooit ben ik onder hypnose terug gegaan naar een leven omstreeks 1941. Ik bleek daarbij een Joodse vrouw te zijn die in Minsk woonde (had nog nooit iets over die plaats gehoord). Ik werd met veel anderen weg gevoerd en naar een winters kaal bos gevoerd. We werden in rijen gezet en per rij dood geschoten. Ik weet nog dat ik uitzinnig was want tijdens het vluchten in smalle straatjes in Minsk was ik m'n dochtertje kwijt geraakt. Toen het eenmaal zover was dat ik zeker wist dat ik zou sterven legde ik me erbij neer en steeg daarna op boven de kale bomen. Verder herinner ik me niets.

Ik heb die sessie altijd als een stukje fantasie van mezelf beschouwd. Kun je te weten komen of dit nu echt is gebeurd of dat het idd fantasie was?

romeo schreef:: Het lijkt me een heftige ervaring om in Auschwitz met zo'n enorm schuldgevoel geconfronteerd te worden. Je schrijft dat je contact hebt )gehad?) met de slachtoffers en erover kunt praten. Maar zijn deze intussen dan ook niet gereïncarneerd of zijn er nog "verloren" delen die a.h.w. vastzitten in die horror?

Om precies te zijn heb ik samen met Maíre een verzoek gedaan voor een dame die nav beelden wilde weten of ze een verleden had in WOII als Jodin.
Als getuige was er een energie die destijds kampbewaker was en haar uit de trein in Birkenau heeft gehaald. Hij was overigens nog niet geïncarneerd.
Hij heeft verteld wat er in haar leven in WOII in Auswitz is gebeurd.
Na dit gesprek had hij ook nog een boodschap voor mij en vertelde hij dat ik daar ook op het perron had gestaan op het moment dat zij aankwam.
Ik was verantwoordelijk voor de orde bij het uitstappen en voor het verdelen van de groepen in mannen, vrouwen, kinderen en zwakkeren.
Ik had al heel wat gesprekken over mijn verleden in Auswitz gehad maar deze had ik niet zien aankomen... pffff.

Na mijn ontslag uit Auswitz heb ik meegevochten in de slag om Bastogne. Daar ben ik met mijn tankbataljon compleet in de pan gehakt en zwaar gewond krijgsgevangen gemaakt.
Deze gebeurtenis is in een aantal ooggetuige verslagen verteld door de energie die destijds mijn 2e man was. Hij was nog niet geïncarneerd.

Ik was uit Auswitz ontslagen omdat ik een relatie heb gehad met een Tjechische verzetstrijdster. Dit werd gezien als hoogverrad tegen de SS.
Om het verhaal compleet te maken. Die Tjechische verzetstrijdster was Maíre in haar vorige leven.
Als straf heb ik haar na haar berechting door de SS moeten doodschieten voor de dodenmuur in Auswitsch I.
Ook hierover is verteld door een ooggetuige en oud collega. Ook hij was nog niet geincarneerd.
Dit is de reden dat Maíre en ik een hele sterke spiritueele band hebben en elkaar daarin kunnen versterken. Moeilijke gesprekken doen we samen.

Er zitten nog steeds heel veel overledenen vast in de horror van WOII omdat ze er na hun overgaan voor hebben gekozen om niet naar het licht te gaan maar aardegebonden te blijven.
Het is immers de wereld van de vrije keuze ook op dat moment. Echter als je er voor kiest om te blijven weet je niet of/en wanneer er een nieuwe kans is om over te gaan

Bij alle gesprekken over het leven van mij en dat van Maíre in WOII hebben we ook veel hulp gehad van de energie die wij kennen als Hitler.
Ik weet dat als ik dit vertel dat veel mensen gaan stijgeren maar deze energie heeft alleen de rol destijds gespeeld als ervaring voor zijn bewustzijn.

Ik geloof ook dat alles gezien en uitgewerkt wil worden voordat een zielsaspect zich weer kan verenigen met het Ene Bewustzijn en dat dit vanuit deze dimensie de nodige tijd vraagt.
In die zin zie ik elke crisis tijdens dit leven of akelige gebeurtenissen niet alleen als negatief maar ook als een kans, een uitdaging die op m'n weg komt om er echt constructief mee bezig te gaan.

Het klopt helemaal wat je zegt en ik heb dat in mijn leven inmiddels aan de lijve ondervonden.
Achteraf kon ik het ook zo zien en weet ik inmiddels dat bepaalde crissen moesten gebeuren voor mijn persoonlijke groei.
Alleen toen het gebeurde kon ik het niet zo zien en was het allemaal helemaal niet makkelijk

Ooit ben ik onder hypnose terug gegaan naar een leven omstreeks 1941. Ik bleek daarbij een Joodse vrouw te zijn die in Minsk woonde (had nog nooit iets over die plaats gehoord). Ik werd met veel anderen weg gevoerd en naar een winters kaal bos gevoerd. We werden in rijen gezet en per rij dood geschoten. Ik weet nog dat ik uitzinnig was want tijdens het vluchten in smalle straatjes in Minsk was ik m'n dochtertje kwijt geraakt. Toen het eenmaal zover was dat ik zeker wist dat ik zou sterven legde ik me erbij neer en steeg daarna op boven de kale bomen. Verder herinner ik me niets.
Ik heb die sessie altijd als een stukje fantasie van mezelf beschouwd. Kun je te weten komen of dit nu echt is gebeurd of dat het idd fantasie was?

Ik heb inmddels nagevraagd of dat verhaal klopt en een bevestiging hiervan gekregen. Degene die je heeft doodgeschoten kan niet vertellen maar er is een getuige die wil vertellen.
Als je hier meer over wil weten dan kan ik proberen om volgende week samen met Maíre contact hierover te maken

freya schreef:: Hoi Romeo,
Wat een verhaal! Maar vooral de emotionele consequenties ervan in je huidige leven voordat je erachter kwam wat de onderliggende oorzaken waren.
Hoe voel je je nu erover? Zijn er nog schuldgevoelens? Want dit deel lijkt me het moeilijkste te verwerken. Anderzijds geloof ik niet dat je echt over "schuld" kunt spreken. Immers je leefde in een tijd dat het brein a.h.w. gehersenspoeld/geprogrammeerd was om het "juiste" te doen. Je volgde dus eigenlijk een programma zonder te beseffen wat je deed.
Zoals in het N.T. staat: Vergeef hen Heer, zij weten niet wat zij doen.
In andere leven(s) kun je wsl. juist een tegenovergestelde rol hebben gespeeld, althans het lijkt me dat dit voor ieder van ons geldt. Om alle aspecten van het leven als mens te ervaren. Incusief de daarbij behorende emoties en gedachten. En juist door inzicht hierin ervan vrij te kunnen worden.

Kan me voorstellen dat je vanwege die gezamenlijke ervaringen met Maire (zij als "slachtoffer"), want dit is in feite ook een rol.., nu een goede spirituele band met haar hebt gekregen. Als het bewustzijnsniveau van beiden of meerderen is gestegen komen er wsl. spontaan mogelijkheden om alle rollen te onderzoeken en je ervan te ontdoen.

Ik zou graag meer willen weten over die ervaring in Minsk. Alvast dank voor de moeite!

Lieve groet,
Freya

romeo schreef:: Wat een verhaal! Maar vooral de emotionele consequenties ervan in je huidige leven voordat je erachter kwam wat de onderliggende oorzaken waren.
Hoe voel je je nu erover? Zijn er nog schuldgevoelens? Want dit deel lijkt me het moeilijkste te verwerken. Anderzijds geloof ik niet dat je echt over "schuld" kunt spreken. Immers je leefde in een tijd dat het brein a.h.w. gehersenspoeld/geprogrammeerd was om het "juiste" te doen. Je volgde dus eigenlijk een programma zonder te beseffen wat je deed.

Doordat de lessen gedoseerd kwamen en eigenlijk van achter naar voren, van Bastogne terug naar Auswitz mocht ik "wennen" aan de sterker wordende horror.
In de tussentijd kreeg ik ook lessen door te lezen over de rollen die we afwisselend in verschillende levens krijgen, in het ene slachtoffer en in het andere dader.
Moordenaar en slachtoffer zien in de holistische bioscoop vooraf hun rol.
Ook dit blijft soms lastig te begrijpen maar maakte wel dat ik er naar mijn vorig leven leerde kijken als naar een film en niet "in"de film mee te gaan spelen waardoor ik opnieuw de emoties zou voelen.
Wat wel indruk maakte was dat ik uiteindelijk leerde dat ik in dit leven geen kinderen heb gekregen vanwege mijn daden in dat leven, namelijk ook kinderen naar de gaskamer brengen.
Er is blijkbaar een leven voor nodig om daarvan te herstellen. Ik berijp het wel maar dat was wel pittig.

Ik zou graag meer willen weten over die ervaring in Minsk. Alvast dank voor de moeite!

We komen er snel op terug Freya

freya schreef:

romeo schreef:: In mijn geval zocht ik het niet op maar zocht het mij op. Hierover heb ik geleerd dat sommige trauma's te groot zijn om te verwerken in de sferen.
Herstel in een volgend leven zou sneller gaan, mits we het durven aangaan natuurlijk.
Uiteindelijk moeten wel alle trauma's die je meeneemt uit levens verwerkt worden voordat je als opgestegen meester verder mag.

Ik heb nogal wat vragen Romeo. Misschien te veel gelezen.. :)
Wat ik intussen begrepen heb is dat karma, dus de gevolgen van alle daden, intenties, etc. tijdens een leven niet per definitie helemaal wordt opgelost in de tussenliggende situatie aan GZ. Het kàn wel, maar gebeurt lang niet altijd. Soms wordt er zelfs overhaast gereïncarneerd omdat de ziel hier juist helemaal geen zin in heeft. Wat de situatie uiteraard alleen maar slechter maakt..Het toekomstige leven wordt dan niet van alle kanten bekeken, er worden geen juiste afwegingen gedaan. Er zijn bijv. kinderen die al met een kwaadaardige aanleg geboren worden, die broers en/of zussen van meet af aan terroriseren, waar de ouders radeloos van worden. Meestal wordt dit door de medische wetenschap op een vorm van geestesziekte geschoven maar ik twijfel daaraan. Vooral omdat het om heel jonge kinderen kan gaan.
Mee eens dat uiteindelijk eerst alles verwerkt moet worden voor Eenwording met het Allerhoogste bereikt kan worden.

Wbt je opmerking dat het trauma jou opzocht en niet omgekeerd, dat is idd een heel andere situatie die dringend om opheldering vraagt.

romeo schreef:: Wat ik intussen begrepen heb is dat karma, dus de gevolgen van alle daden, intenties, etc. tijdens een leven niet per definitie helemaal wordt opgelost in de tussenliggende situatie aan GZ. Het kàn wel, maar gebeurt lang niet altijd. Soms wordt er zelfs overhaast gereïncarneerd omdat de ziel hier juist helemaal geen zin in heeft. Wat de situatie uiteraard alleen maar slechter maakt..Het toekomstige leven wordt dan niet van alle kanten bekeken, er worden geen juiste afwegingen gedaan. Er zijn bijv. kinderen die al met een kwaadaardige aanleg geboren worden, die broers en/of zussen van meet af aan terroriseren, waar de ouders radeloos van worden. Meestal wordt dit door de medische wetenschap op een vorm van geestesziekte geschoven maar ik twijfel daaraan. Vooral omdat het om heel jonge kinderen kan gaan. Mee eens dat uiteindelijk eerst alles verwerkt moet worden voor Eenwording met het Allerhoogste bereikt kan worden. Wbt je opmerking dat het trauma jou opzocht en niet omgekeerd, dat is idd een heel andere situatie die dringend om opheldering vraagt.

Ik weet dat ik met deze opmerking op glad ijs ga, maar ik ben er inmiddels achter door gesprekken met overgeganen dat Karma er niet meer is.
Dat hoor bij 3D. Bij 5D wordt karma opgelost tijdens het leven op aarde en wat er overblijft zijn ervaringen.
Er zijn GEEN goede of slechte keuzes. Er zijn alleen maar keuzes waar de energie van kan leren en waar de energie zijn afgesproken lessen wel of niet mee heeft geleerd.
Zo niet dan komen ze nog een keer langs.
In gesprekken die we hierover nu doen leren we dat de ziel tot 4 levens terug kan kijken naar keuzes die zijn gemaakt om hiervan te leren.

Overhaast wordt er nooit gereïncarneerd omdat de ziel hierover niets te vertellen heeft. Alles is onderdeel van een groter plan. Daarom is het niet te zeggen waarom de ene ziel in mensjaren 70 jaar moet uitrusten terwijl de ander na een paar jaar alweer in een leven op aarde is. Iedere ziel heeft andere afspraken.

De vraag is inderdaad of er kinderen zijn die met een kwaadaardige aanleg geboren worden of deze kwaadaardigheid ontstaat tijdens de opvoeding en door het gezin.
Interessant zou zijn om in die gevallen na te gaan waar de kwaadardigheid vandaan komt.
De medische wetenschap komt hierin alleen te kort omdat deze kinderen onderzocht worden volgens de gebaande wegen.
Nieuwetijdskinderen zouden eigenlijk behandeld moeten worden volgens een methode die past. ADHD is in mijn beleving geen ziekte maar deze kinderen zitten al in een ontwikkeling richting 5D alleen zijn ze te vroeg geboren. Daarom passen ze niet in ons systeem van “zoals het hoort”

Wat betreft mijn opmerking dat het trauma mij opzocht en niet omgekeerd het volgende.
Er was voor mij een groot trauma op te lossen uit mijn vorige leven. Dat kon echter pas als ik er klaar voor was. Daarom is ook daar een universeel plan voor.
Er wordt een situatie aangereikt waardoor ik in contact kan komen met mijn trauma. Heel voorzichtig en met respect.
Onverwachts deed zich tijdens een vakantie de situatie voor de ik naar Auswitz zou kunnen gaan. We waren in de buurt, het was niet gepland.
Ik wist op dat moment nog helemaal niet dat ik een vorig leven daar heb gehad.
Hiermee bedoel ik dat het trauma mij opzocht voor kennismaking en uiteindelijk transformatie.
Ik heb hierin echter wel steeds de vrije keuze gehad. Als ik had besloten om niet naar Auswitz te gaan dan was het heel anders gelopen.
Dan had ik er op dit moment misschien nog niets mee gedaan.
Misschien was de mogelijkheid om dit trauma te transformeren over een aantal jaren weer langs gekomen en had ik het toen wel opgepakt.
Misschien had het me niet meer opgezocht en had ik er in dit leven niets mee gedaan.
Dan was het meegegaan naar een volgende leven.

freya schreef:

romeo schreef:: Ik weet dat ik met deze opmerking op glad ijs ga, maar ik ben er inmiddels achter door gesprekken met overgeganen dat Karma er niet meer is.
Dat hoor bij 3D. Bij 5D wordt karma opgelost tijdens het leven op aarde en wat er overblijft zijn ervaringen.
Er zijn GEEN goede of slechte keuzes. Er zijn alleen maar keuzes waar de energie van kan leren en waar de energie zijn afgesproken lessen wel of niet mee heeft geleerd.
Zo niet dan komen ze nog een keer langs.
In gesprekken die we hierover nu doen leren we dat de ziel tot 4 levens terug kan kijken naar keuzes die zijn gemaakt om hiervan te leren.

Overhaast wordt er nooit gereïncarneerd omdat de ziel hierover niets te vertellen heeft. Alles is onderdeel van een groter plan. Daarom is het niet te zeggen waarom de ene ziel in mensjaren 70 jaar moet uitrusten terwijl de ander na een paar jaar alweer in een leven op aarde is. Iedere ziel heeft andere afspraken.

Ik weet niets zeker. Dat is het enige wat ik zeker weet. Heb intussen al zoveel tegenstrijdige verhalen over deze materie gelezen. Je hebt gelijk dat "goed" en "slecht" qua keuze niet juist verwoord is. De dingen gebeuren zoals ze kennelijk moeten gebeuren en het is onze menselijke interpretatie die hier een etiket opplakt.

Citaat :: De vraag is inderdaad of er kinderen zijn die met een kwaadaardige aanleg geboren worden of deze kwaadaardigheid ontstaat tijdens de opvoeding en door het gezin.
Interessant zou zijn om in die gevallen na te gaan waar de kwaadardigheid vandaan komt.
De medische wetenschap komt hierin alleen te kort omdat deze kinderen onderzocht worden volgens de gebaande wegen.
Nieuwetijdskinderen zouden eigenlijk behandeld moeten worden volgens een methode die past. ADHD is in mijn beleving geen ziekte maar deze kinderen zitten al in een ontwikkeling richting 5D alleen zijn ze te vroeg geboren. Daarom passen ze niet in ons systeem van “zoals het hoort”

Ik weet evenmin zeker of ADHD idd verwijst naar een ontwikkeling op het niveau van 5D. Net zoals bijv. autisme en PDD-Nos e.d. Wel weet ik dat bijv. vaccinaties voor gevoelige kinderen in dit opzicht een ramp kunnen betekenen en dat er al wetenschappelijk is aangetoond dat met name de mazelen-vaccinatie (in de combi) vooral bij jongens tot autistische stoornissen kan leiden.
Maar ik geloof wel dat een bepaalde aanleg, dus ook qua kwaadaardigheid a.h.w. "meegenomen" kan zijn/worden vanuit een ander leven.

Citaat :: Wat betreft mijn opmerking dat het trauma mij opzocht en niet omgekeerd het volgende.
Er was voor mij een groot trauma op te lossen uit mijn vorige leven. Dat kon echter pas als ik er klaar voor was. Daarom is ook daar een universeel plan voor.
Er wordt een situatie aangereikt waardoor ik in contact kan komen met mijn trauma. Heel voorzichtig en met respect.
Onverwachts deed zich tijdens een vakantie de situatie voor de ik naar Auswitz zou kunnen gaan. We waren in de buurt, het was niet gepland.
Ik wist op dat moment nog helemaal niet dat ik een vorig leven daar heb gehad.
Hiermee bedoel ik dat het trauma mij opzocht voor kennismaking en uiteindelijk transformatie.
Ik heb hierin echter wel steeds de vrije keuze gehad. Als ik had besloten om niet naar Auswitz te gaan dan was het heel anders gelopen.
Dan had ik er op dit moment misschien nog niets mee gedaan.
Misschien was de mogelijkheid om dit trauma te transformeren over een aantal jaren weer langs gekomen en had ik het toen wel opgepakt.
Misschien had het me niet meer opgezocht en had ik er in dit leven niets mee gedaan.
Dan was het meegegaan naar een volgende leven.

Ik vind dit een heel boeiend verhaal! Je zou je kunnen afvragen: wat heeft je (onbewust) doen besluiten naar Auschwitz te gaan.
Hoe kun je zéker weten dat JIJ het was die besloot er toch erheen te gaan en dat het niet sowieso zou zijn gebeurd?
Soms denk ik dat onze persoonlijke (bewuste) macht, lees vrije wil, enigszins overschat wordt en dat we het spel spelen zoals het wordt gespeeld vanuit de roep van de ziel.
Nu kan deze idd genegeerd worden maar naar mijn mening komt de situatie of uitdaging of whatever dan toch weer op je pad. En als er niet tijdig "geluisterd" is misschien op een wijze die al helemaal niets meer met het gevoel van vrije wil te maken heeft...

Nu moet ik wel even vertellen dat ik me jarenlang met advaita/non dualisme bezig heb gehouden en nog wel doe. Vanuit deze achtergrond wordt er niet veel waarde gehecht aan de absolute vrijheid van de wil. Niet dat deze er niet zou zijn, maar WIE is het op diepste niveau) die dénkt te kunnen beslissen/kiezen over het leven oftewel de loop van de rivier?.
Uiteraard bestaan er vele levens lang (lineair gezien) psycho-fysieke entiteiten, mensen dus die zich hebben geleerd zich te identificeren met hun goddelijke uitdrukkingsvorm. En daarbij hun ware aard, wat ze werkelijk Zijn, zijn vergeten.
Om een zuiver en waarachtige manifestatie te kunnen zijn is het idd heel belangrijk om alle oude "rommel" op te ruimen zodat het Licht kan schijnen.

romeo schreef:: Je hebt gelijk dat "goed" en "slecht" qua keuze niet juist verwoord is.
De dingen gebeuren zoals ze kennelijk moeten gebeuren en het is onze menselijke interpretatie die hier een etiket opplakt.

Interessant vind ik inderdaad de onze menselijke interpretatie. Als je dit laat doen door verschillende mensen met verschillende opvoedingen en bijvoorbeeld in verschillende landen op aarde opgegroeid dan blijkt de interpretatie verrassend te verschillen. Wie heeft er gelijk? Inderdaad wat is goed en wat is slecht.....

Ik vind dit een heel boeiend verhaal! Je zou je kunnen afvragen: wat heeft je (onbewust) doen besluiten naar Auschwitz te gaan.
Hoe kun je zéker weten dat JIJ het was die besloot er toch erheen te gaan en dat het niet sowieso zou zijn gebeurd?

Achteraf gezien was het mijn vriendin die vroeg of het ver om was naar Auswitz want ze wilde er altijd al graag heen....
mooi toch...

freya schreef:

romeo schreef:: Achteraf gezien was het mijn vriendin die vroeg of het ver om was naar Auswitz want ze wilde er altijd al graag heen....
mooi toch...

Het lijkt alsof het dus niet jouw persoonlijke beslissing is geweest.
Intussen geleerd dat het Leven of Bestaan of Universum mensen en/of situaties kan gebruiken om mij in een bepaalde richting te brengen of er althans een uitnodiging is die al dan niet opgepakt kan worden.
Ja het is een mysterie..

Ik heb de afgelopen paar jaar geleerd dat niets toeval is;
dingen gebeuren om of voor een bepaalde reden.

Mensen komen nooit zomaar of toevallig op je pad;
ze blijven bij je of lopen een tijdje met je mee maar er is altijd
een reden waarom en waarom juist op dat moment.

freya schreef:: Dat geloof ik ook Maire!
Zelfs als er iets vervelends gebeurt heeft dit mij iets te zeggen.
Vaak kan ik de reden of oorzaak niet bedenken, wel heb ik geleerd dat mijn reaktie erop belangrijk is.

Ook vervelende dingen zijn leermomenten van dit leven.
Om te leren hoe er mee om te gaan....hoe je er doorheen te slaan.
Hoe naar of vervelend ook.

Bepaalde dingen moet je meemaken, horen bij dat leerproces.
Komen terug, ook in een volgend leven, totdat je hebt geleerd
er mee om te gaan.

Weet niet of ik dit precies in de juiste bewoordingen zeg.

freya schreef:: Je zegt het prima.
Soms vergeet ik het ook allemaal wel eens hoor. Niet meer dan menselijk.
Als het leven een rozentuin was hoefden we hier tenslotte niet te zijn.

Freya ik heb je een pb gestuurd mbt een gesprek wat Romeo
en ik voor jou hebben gehad.